Lieve mensen, dit is de update van de 3e dag van VEHRA bij Scooby.
Vandaag was een beetje bijzonder. We hadden natuurlijk de normale castraties en sterilisaties maar daarnaast hadden we een geplande uitzondering en een verassende uitzondering.
De geplande uitzondering was een operatie aan een oor van een hond. Deze hond zat al een paar weken met een dichtgegroeid oor wat ontstoken was. Bij binnenkomst bij Scooby zaten er maden in het oor,
na schoonmaken was het oor door ontsteking bijna helemaal dichtgegroeid. De opening van de gehoorgang was maar 1,5mm doorsnee. We konden net met een catheter in het oor om te spoelen. De enigste oplossing voor deze hond was
om de gehoorgang open te maken door de huid en het kraakbeen weg te halen. Een operatie die de dierenarts van Scooby niet aandurfde en een operatie die Patty vaak doet bij konijnen.
Nu is een hond geen konijn maar een
oor is wel een oor.
Bij het openen van de gehoorgang verwachte Patty een chronische ontsteking. Dat viel eigenlijk wel mee maar de verbazing was groot toen Patty 4 grasaren uit het oor peuterde. Arme hond, wat een ellende
moet dat zijn geweest. Maar nu is ze ervan verlost en kan ze zonder pijn en ellende naar een nieuwe eigenaar. Begin van een mooi nieuw leven.
De 2e verassing was toeval. Judith en Marjolein waren een teef aan het steriliseren waarbij ze moeite hadden om de linker eierstok te vinden. Eenmaal gevonden lukt het niet om de eierstok naar boven te krijgen.
Normaal opereren we door een klein gaatje en zoeken we met onze vingers de baarmoeder en eierstok die we vervolgens Door de wond de buik uit tillen. Dit keer moest Judith de wond groter maken om op het oog te gaan kijken wat er aan de hand was. Ze had ook wat raars gevoeld maar kon het niet thuisbrengen in de anatomie van de hond.
Eenmaal verder open en alles in zicht zat er iets raars vast in het weefsel tegen de rug. Na een sneetje gemaakt te hebben haalde Judith een saté prikker tevoorschijn. Deze saté prikker had de hond ooit heel ingeslikt en is waarschijnlijk door de maag geprikt en naar achteren geschoven zonder veel te beschadigen. Maar dit moet ongetwijfeld pijn hebben gedaan.
Gelukkig was het een teef en zat de prikker in de ophangband van de eierstok. Zo hebben we m ontdekt. Als het een reu was geweest dan had de hond er wel nog heel lang pijn aan gehad.
Deze operaties hadden het tempo er wel uitgehaald. Daarbij was er door een communicatie foutje een hele paddock aangewezen als honden die nog geopereerd zouden moeten worden en dus nuchter gehouden waren. Helaas was er nog maar 1 hond uit de paddock nog niet geholpen. De andere 10 al wel.
Al met al doen we goed werk maar helaas geen grote aantallen.
Goed nieuws van de dag:
Bambi doet het heel erg goed. Ze eet enorm goed en haar ontlasting wordt al wat minder bloederig. Er lijkt toch wel iets mis te zijn met haar kaak. Dat is hier lastig te
onderzoeken. We gaan proberen om haar zondag met ons mee te nemen naar Nederland. Dan kan ze een scan krijgen om te achterhalen waarom haar mond niet zover open lijkt te kunnen.
Ze staat de hele dag bij ons in de operatie
kamer en vandaag hebben we haar zowaar horen blaffen naar een kat.
We hebben vandaag ook katten geholpen. Ook hele jonkies. Die koelen flink af tijdens de operatie en moeten daarna dus wat opwarmen. Welke plek is dan beter dan in je bodywarmer?
Overigens gaat het leven van een paraveterinair niet altijd over rozen. Soms krijg je letterlijk een hoop shit over je heen. Gelukkig mag je ook weer uitrusten naast het dier onder narcose op de operatie tafel.